Süre: 00:15:09 | Tür : Diğer Konular
Bu kaynaklar, doğuştan işitme engelli bireylerin düşünce dilleri ve bilişsel süreçleri hakkındaki karmaşık konuları araştıran birden çok bakış açısı sunmaktadır. Kaynaklar, işitme engelli bireylerin büyük olasılıkla görsel-uzamsal formatlarda, yani İç İşaretleme veya görsel imgeleme kullanarak düşündüğünü, işiten bireylerin ise genellikle iç ses deneyimlediğini belirtmektedir. Özellikle, erken yaşta işaret diline erişimin (örneğin, ASL) nöral ve bilişsel gelişimin işiten akranlarıyla eşdeğer olmasını sağladığı, ancak kritik dönemde dil yoksunluğunun karmaşık soyut düşünceyi ciddi şekilde kısıtlayabileceği vurgulanmaktadır. Bu durum, dilin biliş üzerindeki kritik rolünü ve dil yoksunluğu sendromunun zihinsel sağlık ve sosyal işlevler üzerindeki olumsuz etkilerini desteklerken, aynı zamanda İşaret Dilinin tam teşekküllü ve nörolojik olarak eşdeğer bir dil sistemi olduğunu doğrulamaktadır. Genel olarak, metinler düşünce ve dil arasındaki ilişkiyi, Dilin Düşünce Hipotezi gibi teorik çerçeveler içinde incelemekte ve işitme engelli çocukların gelişiminde tam erişilebilir bir ilk dil edinmenin önemini savunmaktadır.
